Vulkanen in de westelijke Middellandse Zee
De archipel van de Columbretes-eilanden bevindt zich in de westelijke Middellandse Zee, op slechts vijftig kilometer van de haven van Castellón, in de gelijknamige provincie in de Valenciaanse Gemeenschap. Het bestaat uit 24 eilandjes, verdeeld in vier groepen, die elk zijn genoemd naar hun belangrijkste eiland. Van noord naar zuid: Columbrete Grande(L’Illa Grossa in het Valenciaans), Perrera (Ferrera), Horadada (Foradada) en El Bergantín (El Carallot). Het gebied beslaat 19 hectare.
Ongerept
Zoals de naam al aangeeft, is de Isla Grossa de grootste van allemaal, en de hoogste van allemaal, met 67 meter boven de zeespiegel. Dit eiland toont ook duidelijk de vulkanische oorsprong van de archipel, aangezien het de vorm heeft van een bijna perfecte semi-ondergedompelde vulkanische caldera, die erg lijkt op het beroemde Griekse eiland Santorini. Het uiterlijk van deze eilanden is uitgedroogd en klifachtig. Maar de schijn bedriegt, en deze vulkanische eilandjes bevatten veel verrassingen.De eerste hiervan is hun oorsprong. Het is een zeer ongewoon voorbeeld van quaternair vulkanisme, waarvan de activiteit tussen drie en een miljoen jaar geleden begon en ongeveer 30.000 jaar geleden eindigde. De eilanden komen voort uit een vulkanisch veld van 90 x 40 kilometer groot, met een gemiddelde diepte van 80 tot 90 meter. Daar ontstond, als gevolg van de druk die de Afrikaanse tektonische plaat op de Euraziatische plaat uitoefende, een noord-zuidbreuk langs waarlangs het magma steeg, waardoor de vulkanische gebouwen die de Columbretes vormen, opriepen.